ေဒါသႀကီးတဲ့ ကေလးငယ္ေလးေတြကို ဘယ္လိုထိန္းေက်ာင္းသင့္လဲ။

တစ္ခါတစ္ေလ ေဒါသႀကီးတဲ့ကေလးေတြကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ မိဘေတြက သနားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူၾကားသူၾကားထဲမွာ ကေလးေတြကအရမ္း ဂ်ီက်ၿပီး လိုခ်င္တာကိုမရရင္ ေအာ္ငိုတာမ်ိဳးေတြ၊ ေခါင္းမာေပေတၿပီး ေသာင္းက်န္းတာမ်ိဳးေတြကို supermarket နဲ႔ public area ေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ဖူးမွာပါ။ ဒါမ်ိဳးက မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေလးငယ္စဥ္မွာ ႀကဳံရပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးမွာ သြန္သင္ဆုံးမမႈ အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မိဘေတြက ကေလးကို အလိုလိုက္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း လုံး၀အလိုမလိုက္ပဲ အတင္းအၾကပ္ ကေလးနဲ႔အၿပိဳင္သြားတာမ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။ ကေလးကိုအလိုလိုက္တာကေတာ့ ႀကီးမားတဲ့မွားယြင္းမႈႀကီးတစ္ခုပါပဲ။ ဒီေတာ့ ေဒါသႀကီးတဲ့ကေလးေတြကို ထိန္းေက်ာင္းပုံ ထိန္းေက်ာင္းနည္း အႀကံဉာဏ္ေလးရေအာင္ တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

၁။ လိုခ်င္တာကို အလိုမလိုက္ပါနဲ႔။
ဥပမာ ကေလးနဲ႔အျပင္သြားတဲ့အခါမွာ ကေလးက ကစားကြင္းမွာ ေဆာ့ခ်င္တယ္လို႔္ေျပာရင္ ေပးေဆာ့လိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ကန႔္သတ္ခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ထားပါ။ အခ်ိန္ျပည့္လို႔ကေလးကို ေခၚတဲ့အခါမွာ ကေလးက ဂ်စ္ကန္ကန္လုပ္မယ္ဆိုရင္ အလိုမလိုက္ပါနဲ႔။ ႐ိုက္လည္းမ႐ိုက္ႏွက္ပါနဲ႔။ သူလိုခ်င္တဲ့အရာကို သင္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာ လိုခ်င္တာရွိရင္ ဒီလိုဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ဆိုးလိုက္ရင္ ရတယ္လို႔သူတို႔ ယုံၾကည္သြားပါလိမ့္မယ္။ အာရွသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကေလးကို ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမပါတယ္။ ေျပာမရရင္ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ပါ။

၂။ ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔။
အတင္းအၾကပ္ အေနအထားတစ္ခုျဖစ္လာရင္ေတာ့ သူ႔ကိုအာ႐ုံမစိုက္ပါနဲ႔။ ဆိုလိုတာက လႊတ္ထားလိုက္ပါ။ ကေလးက ကိုယ့္ေဒါသကို ကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္တတ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သူ႔ကိုအာ႐ူံစိုက္ေနရင္ ေသာင္းက်န္းတာနဲ႔ လိုခ်င္တာရသြားၿပီလို႔ ယူဆပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ေျပာမရရင္ လႊတ္ထားလိုက္ပါ။ ဒါမွမဟုတ္ အေဝးတစ္ေနရာက ၾကည့္ေနပါ။ ကေလးေဒါသေျပတဲ့အထိ စိတ္ရွည္စြာနဲ႔ ေစာင့္ပါ။ အစပိုင္းမွာ သင္ ပင္ပန္းမွ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကေလးကို ထိန္းေက်ာင္းတဲ့အခါ အဆင္ေျပမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၃။ ကေလးကိုေခ်ာ့တာမ်ိဳး လုံး၀မလုပ္ပါနဲ႔။
ကေလးအရမ္းေဒါသထြက္တဲ့အခါမွာ ေခ်ာ့တာက အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး။ ေခ်ာ့လိုက္တဲ့အခါမွာ ကေလးက ပိုၿပီး ဆိုးသြားႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ကို အလိုလိုက္တယ္လို႔ယူဆသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးအခါမွာ ကေလးကို ထိန္းခ်ဳပ္ရတာ ပိုခက္ခဲသြားႏိုင္ပါတယ္။

၄။ ႀကိဳတင္သတိေပးပါ။
အေပၚကအခ်က္ေတြလုပ္ဖူးရင္ေတာ့ ကေလးက သူအလိုရွိတဲ့ဟာကို ေသာင္းက်န္းရင္ မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ နားလည္ၿပီးသားျဖစ္သြားပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္က No လို႔ေျပာရင္ တစ္ကယ္မရႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သူသိသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ ပြဲမၾကမ္းခင္တည္းက ႀကိဳတင္သတိေပးပါ။ ကေလးက မရႏိုင္မွန္းသိရင္ ဆက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

၅။ ကေလးကို လုံၿခဳံေအာင္ထားဖို႔လည္းမေမ့ပါနဲ႔။
သင့္ကေလးက ေဒါသအရမ္းႀကီးတဲ့အခါ တစ္ျခားကေလးေတြကို တစ္ခုခုနဲ႔ပစ္ေပါက္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္တတ္ပါတယ္။ တစ္ျခားကေလးေတြကို မလုပ္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးက်ရင္ ကေလးကို ကိုင္ထားပါ။ ေဒါသေျပမွ လႊတ္မယ္လို႔ေျပာၿပီး ထိန္းထားပါ။ ေျပာတဲ့အခါမွာ စိတ္ေအးေအးနဲ႔ ေျပာပါ။

၆။ အရမ္းႀကီး မထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။
ကေလးကို အရမ္းထိန္းခ်ဳပ္တဲ့အခါမွာ ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဉာဏ္ေတြ ေလ်ာ့ၿပီး မိဘကို အားကိုးလာႏိုင္ပါတယ္။ မိဘကို အားကိုးတာမ်ားတဲ့ကေလးက ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စနည္းလာၿပီး ဘာမွမလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ မသြားလာတတ္တာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူေတြနဲ႔ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္နဲ႔ အျခား​အလုပ္ေတြလုပ္လာတဲ့အခါမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးအားနည္းလာပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုေ႐ြးခ်ယ္စရာေတြေပးပါ။ ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးခ်ယ္ေစၿပီး အေတြ႕အႀကဳံကို ကိုယ္တိုင္ေပးခံစားပါ။ ကေလးကႀကီးလာတဲ့အခါမွာ သူမ်ားထက္ ပိုၿပီးရင့္က်က္လာပါလိမ့္မယ္။

၇။ ကေလးနဲ႔မိဘၾကား နားလည္မႈကို တည္ေဆာက္ပါ။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးေတြက စိတ္ၾကမ္းကိုယ္ၾကမ္းျဖစ္တာက မိဘေတြနဲ႔သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ မိဘေတြက တစ္ခ်ိန္လုံးရန္ျဖစ္ေနၾကရင္ေတာ့ ကေလးေတြလည္း စိတ္ၾကမ္းကိုယ္ၾကမ္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အၿမဲသုံးသပ္ပါ။ ကေလးကိုလည္း အၿမဲအေကာင္းမေျပာတာမ်ိဳးကို ေရွာင္ပါ။

ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ကေလးပုံစံမ်ိဳးကို ေမြးကတည္းကပါလာေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေဆးမရွိပါဘူး။ အားလုံးကို အခ်ိန္ယူ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရပါတယ္။ ဆိုးတာ လိမၼာတာ ေတာ္တာေတြက ကေလးကို ထိန္းေက်ာင္းတဲ့ပုံနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ မိဘတစ္ေယာက္ျဖစ္လာရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကေလးကို လူလားေျမာက္ၿပီး ေတာ္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းရမွာေတာ့ မိဘတိုင္းရဲ႕တာဝန္ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူးကို ထိုင္ရွင္းျပေနမယ့္အစား ကေလးတစ္ေယာက္က လူ႔က်င့္ဝတ္ေတြနဲ႔ ေနတတ္ထိုင္တတ္ေအာင္ သင္ေပးဖို႔က ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။